14 maja 2020

Szwecja w czasach zarazy

Wiele osób mnie pyta, czy jeszcze żyję. Słyszeli przerażające opowieści o otwartym kraju i o strasznych ilościach zgonów.

Otóż żyję i mam się całkiem dobrze :) Biegam co drugi dzień, zaczęłam jeździć na rowerze do biura. Po Wielkanocy przenieśli nas do Hyllie - to wielka stacja koło ogromnego centrum handlowego i stadionu Malmo Arena, ostatni przystanek przed Danią, z widokiem na most. Mam tylko 12 km w jedną stronę, wiec korzystam.



Dzieci w instytucjach jak zwykle, chociaż od tego tygodnia przedszkole Kubusia prowadzi większość zajęć na dworze. Dzieci są zatem na ogródku przez 8 godzin dziennie, co przy 10C i wichurze jest - moim zdaniem - jednak przegięciem w drugą stronę.
O dziwo ten tryb funkcjonuje dopiero od tego tygodnia, pierwsze dwa miesiace "korony" było po staremu. Opóźniony zapłon czy jednak komuny chcą pokazać, że się przejmują...?

Biura pracują na ile mogą normalnie, ze wskazaniem na pracę z domu. Ale widać bardzo zmniejszony ruch w galeriach handlowych, do tego stopnia, że poskracano godziny otwarcia.

Szpitale poodwoływały planowane zabiegi i wizyty, odwołane są masowe imprezy (aktualny limit uczestników zgromadzeń to 50 osób, no chyba że jesteś palestyńczykiem i protestujesz przeciwko odmowie azylu, to wtedy władze patrzą przez palce... jak zawsze w temacie azylowców, Szwecja niezmiennie bije rekordy hipokryzji).

Innych narzuconych ograniczeń nie ma, nikt nie daje mandatów za bezmaseczkowość, nielegalne zgromadzenia czy imprezy w domach. Generalnie jestem bardzo zadowolona z tego, jak zachowała się Szwecja, uważam to za optymalną drogę w sytuacji, w której nie ma żadnych twardych danych ani udowodnionych sposobów działania.

(Natomiast to kościół katolicki wyszedł przed szereg, ale to osobny temat, welce smutny i przygnębiający, nie chcę teraz o tym pisać)



Ktoś zaraz powie, że "tysiące ofiar przecież". Czyżby? A skąd wiadomo co to za ofiary i czego naprawdę?

Jestem bardzo nieufna wobec statystyk zgonów i zakażeń oraz wysnuwanych z tego wniosków o słuszności zamykania kraju (i stopnia tegoż). Pomijając teorie spiskowe, w niektóre zresztą wierzę, ale nie o tym tutaj, podawane publicznie dane są kompletnie niewiarygodne dla mnie z poniższych powodów.

  • każdy kraj, a nawet każda placówka (!) liczy to zupełnie inaczej, więc porównujemy jabłka z bananami,
  • Szwecja prawie nie robi testów - koleżanka z pracy podejrzewa u siebie koronę, była nawet w szpitalu przez chwilę, nie zrobili jej żadnego testu,
  • wielu lekarzy mówi, że w wielu miejscach każdy zgon liczony jest jako CV, bez wnikania w prawdziwe przyczyny - czy ta osoba nei umarła przypadkiem na raka, z którym walczyła od lat,
  • i wreszcie... większość zgonów to osoby w bardzo podeszłym wieku. Nie chodzi mi o to, że osoby starsze nie są ważne, ale po pierwsze śmierć w pewnym wieku jeste jednak naturalnym zjawiskiem, a po drugie co roku kilkadziesiąt tysięcy takich osób umiera w Szwecji, na różne wirusy, powikłania i zwykłe zaniedbania personelu medycznego... ilość zmarłych w tym roku jest zupełnie porównywalna z ilościami zmarłych w latach poprzednich... raczej przyjrzałabym się tu samemu podejściu do osób starszych, które moim zdaniem jest wstrętne. Tradycja eugeniczna chyba nigdy tu nie zginęła (i to podświadome pragnienie bycia modelowym społeczeństwem, ani za starym, ani za brzydkim, ani za biednym, ani za bogatym...)

Obliczono, że ilość zmarłych na CV w domach opieki jest DZIESIĘĆ RAZY WIĘKSZA niż średnia w tej samej grupie wiekowej dla całego kraju. W przypadku osób, które mieszkają w swoim domu i do których tylko przychodzi opiekunka, ilość ta jest jedynie dwa razy większa niż średnia.

Uważam, że to JEDYNY powód wielkiej różnicy w ilości zgonów między Polską a zachodnią Europą  Polska nie zamyka masowo swoich starszych w przytułkach zwanych domami opieki, nie wyrzuca na margines społeczny do tego stopnia co bogate kraje (bogate, bo pozbywają się słabnych, starszych i tych, co nie mają własnego głosu, na przykład dzieci w łonach matek), na miarę możliwości troszczy się o starsze osoby, chociażby przez to, że rodzina się opiekuje swoim seniorem, a nie przypadkowi pracownicy. W Szwecji bardzo brakuje personelu do takiej opieki, bierze się ludzi z ulicy, dosłownie. Ostatnio czytałam, że niektóre gminy przymuszają zasiłkowców do takiej pracy, nawet jeśli ci w ogóle nie zbnają języka. "Pieluchę zmieniać można nawet jak się nie zna słowa po szwedzku" twierdzą odpowiedzialni. Jak widać status osoby starszej jest chyba najniższym statusem społecznym.

"Domy opieki odgrywają absolutnie kluczową rolę w obecnej sytuacji związanej z wirusem. W większości krajów zachodnich od 30% do 70% wszystkich zgonów „związanych z Covidem” miało miejsce w domach opieki (w niektórych regionach nawet do 90%). Z północnych Włoch wiadomo również, że tamtejszy kryzys rozpoczął się wywołaną paniką i załamaniem się opieki nad osobami starszymi. Domy opieki wymagają ukierunkowanej ochrony i nie korzystają z ogólnej blokady społeczeństwa. Jeśli spojrzeć tylko na zgony w populacji ogólnej, w większości krajów mieszczą się one w zakresie normalnej lub nawet łagodnej fali grypy. Co więcej, w wielu przypadkach nie jest jasne, z jakiego powodu faktycznie umarli ludzie w domach opieki, tj. Czy był to Covid19 lub stres, strach i samotność. Na przykład z Belgii wiadomo, że około 94% wszystkich zgonów w domach opieki to niesprawdzone „domniemane przypadki”." (cytat za Fakty o Szczepieniach)

A jak to się ma zatem do faktu, że ta sama Szwecja maniakalnie opiekuje się imigrantami z trzeciego świata, celowo nie piszę uchodźcami? I to przekraczając wszelkie granice zdrowego rozsądku i sprawiedliwości (o tym pisałam wiele razy, ale napiszę jeszcze o inżynierii społecznej, jaką ostatnio przeprowadziła gmina Goteborg, po prostu mózg się lasuje)?

Otóż jak zwykle chodzi o pieniądze. Wszelkiej maści ruchy migracyjne są na rękę wielu lobbystom, którzy chcą zniszczyć zdrową tkankę społeczną i przy okazji wzbogacić się. Ta grupa ludzi generuje bowiem ogromne zyski, oczywiscie nie państwom europejskim czy naszym społeczenstwom, ale konkretnym lobbystom. W ten sposób mogą wydrenować jeszcze bardziej kieszenie podatników, potrzeby imigrantow to studnia bez dna - hotele i ośrodki dla uchodźców, prawdziwe i trefne szkoły języka, tysiace organizacji NGO wspomagających integrację... oczywiscie nieskutecznie, więc trzeba dalszych milionów... nie wspominając o kopach złotych jaj dla wszelkiej maści adwokatów i tłumaczy, lepszej kury do tego nie ma!  (Jedna z szefowych krajowego związku adwokatów była znanym i drapieżnym działaczem proimigracyjnym, aktualnie nie jest szefową tej organizacji, ale z powodzeniem - dla siebie, oczywiście - pełni inne stanowiska w szwedzkiej polityce... wyguglajcie Anne Ramberg). Wszystko za nasze pieniadze, oczywiście, które trafiają w te prywatne kieszenie. To jest po prostu nowy ogromny biznes, nie żadne działanie humanitarne.

Summa summarum. Uważam, że Szwecja zachowała się najlepiej jak mogła, a to, co należy zmienić to podejście do osób starszych - sposób opieki nad nimi, pielęgnowanie więzi między pokoleniami, szanowanie doświadczenia i mądrości seniorów. Ale to nie ma nic wspólnego z wirusem, to jest mentalność Szwedów i problem znany od dawna. Wykreowany przez marksizm, który za cel postawił sobie rozerwać wiezy rodzinne i stworzyć nowego socjalistycznego człowieka.


12 komentarzy:

  1. Wiesz co Ola? Ostry ten post. W sumie to zachodze na jeden z blogow gdzie autor non stop smieje sie z rodzinnych tradycji i tego typu rzeczy, nie znosi kosiola… pomimo wieku jest niezmiernie nowoczesny. moze pownnam polecic mu Twoj wpis, niech zobaczy jak nowoczesnosc ruguje starszych, spycha na margines…
    Chyba to zrobie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bylebyś mi tu jakiejś kanalii (sic!) nie naraiła!

      Usuń
  2. W sprawie zas pandemii. Tu w Niemczech nie krytykuja Szwecji, ale wlasnie mowia o szwedzkim modelu podejscia do problemu. I przygladaja sie jak to dalej sie rozwinie. Ciekawi sa. Z drugiej strony skoro w Szwecji nie robi sie testow to skad owe statystyki wiedza co i jak? Zastanowilo mnie w tej swiatowej statystyce, ze przy Szwecji nie ma wykazu ilu ludzi wyzdrowialo, wszedzie kreseczki. Czyli oni ta swoja statystyke podaja tak na chybil trafil. Niechlujnie to robia, niepowaznie troche. Matko a w Polsce wielu przeciwnikow obecnego rzadu krytykuje go za brak testow, za statystyki naciagane… no i oczywiscie to wina katolickiej mentalnosc:))) Smiac mi sie chce:)) Mogliby sie przyjrzec jak wyglada lewacka mentalnosc:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dlatego ja nie wierzę żadnym koronawirisowym statystykom, jedyne, które uznaję to nominalna ilość zgonów, to jednak można w miarę rzetelnie porównać (przy okazji słyszałam, że nawet na tym robią przekręty - Szwecja nie raportuje zgonów w weekendy, dopiero w poniedziałki się sumuje, a inne kraje podają codziennie swoje statystyki... mimo to znajdują się ludzie, którzy drą szaty nad "czarnym poniedziałkiem")
      Jak to mawiała moja profesor od statystyki - są trzy rodzaje kłamstw: niewinne kłamstewka, wielkie kłamstwa i statystyki.

      Usuń
  3. P.S. dzisiaj znalazłam stary artykuł o tym, jak wielka ilość starszych osób w Szwecji jest skrajnie niedożywiona i narażona na śmierć głodową
    https://kurera.se/40-000-undernarda-inom-aldreomsorgen-visar-ny-statistik/?fbclid=IwAR3b8yLPHCWKBQJ7MegVMzL5WaxC-1OoatJMb0q5VUGvilOPYZ5nbs-mWMI

    "Profesor Yngve Gustafson szacuje, ze niedożywiona osoba jest cztery razy bardziej narażona na śmierć, to jest niemal aktywna eutanazja"
    Artykuł z 2017, a sytuacja w tej dziedzinie pogarsza się non stop, jak pisałam w poście - do opieki nad osobami starszymi bierze się ludzi z łapanki...

    Oto sekret wielkiego żniwa koronawirusa w Szwecji.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z tym niedozywieniem bym nie przesadzala. Pracowalam krotko w domu starcow, kiedy chcialam sie zahaczyc na rynku pracy. Wiem ile sie wyrzuca , bo struszkowie nie jedza. Podziobia widelcem kilka razy w talerzu i … niech ktos to zabierze, bo skonczyli. Najedli sie. Wiem jak trudno jest namowic starsza osobe na kolejny lyk wody, bo ona pragnienia nie czuje. Zaprze sie i tyle, co bedzie jej ktos , cokolwiek mowil, o jej/jego zwyczajach zywieniowych skoro ona/on tyle zycia przezyla i jest tak doswiadczona, ze taki nagabujacy na kolejny lyk wody mlodzik niech idzie sie pasc.
      Roznie bywa. Sa oczywiscie tacy co jedza normalnie, ale sporo ludzi na starosc wlasnie tak dzubie widelcem w talerzu.:)
      To nie jest czesto wina personelu, a samych pensjonariuszy. Do tego dochodza problemy poteznych brakow w personelu ( z powodow na zarobki) i specyfiki pracy, nie jest to wdzieczna robota… poza tym pewnych ograniczen procedurowych tyczacych sie chociazby karmienia owych ludzi. Nie kazdy moze to robic, ze wzgledow na mozliwosc zakrztuszenia sie starszej osoby i z powodu wielu innych czynnikow. Taki ktos musi byc niezle przeszkolony.
      Dlatego to nie tak znowu latwo wszystko ogarnac, a sektor ow bedzie rosl w sile, bo spoleczenstwa sie starzeja. Dla mnie bardzo nieciekawie sprawa przedstawia sie wlasnie z personelem, z tymi ciaglymi rotacjami, niedoborami.

      Usuń
    2. Pytanie czy nie jedzą, bo nie są głodni, czy nie dopilnowano ich karmienia - to jednak dwie różne sprawy, zwłaszcza jeś.li ktoś ma demencję czy problemy z poruszaniem się

      Zgadzam się w pełni, że to nie jest ani łatwa praca, ani popularna, tym bardziej widać, że system, gdzie starsze osoby są masowo umieszczane w takich instytucjach po prostu nie może działać dobrze - chyba, że jego celem jest pozbycie się tych ludzi... i kto wie, może właśnie jest (w białych rękawiczkach). I nie mówię, że to wina jakiegoś konkretnego polityka - tylko lata marksistowskiego prania mózgów, tutaj naprawdcę wielu ludziom wydaje się, że tak będzie "najlepiej"
      Pocieszam się, ze już pokazują się badania, że jednak starsi ludzie mają się o wiele lepiej gdymieszkają w swoich własnych domach i mają kontakt z bliskimi (w Szwecji trzeba badań do rzeczy najbardziej oczywistych, inaczej politycy nic nie zrobią, oni też mają mózgi wyprane na czerwono)

      Usuń
    3. Zanim trafilam do pracy w tym przybytku to ogladalam razu ktoregos program, w ktorym wypowiadala sie opiekunka z domu starcow. Ona po wielu latach pracy zrezygnowala z tego zawodu. Mowila, ze w zalozeniach to piekny zawod, ale praktyka nie jest tak piekna. Opiekunowie na zmianie maja np.: 15 minut na ogarniecie rano jednego pensjonariusza. Dla porownania moj tesc bedacy w domu na poranna toalete potrzebowal 1,5 godziny. Jezeli przypada takich pensjonariuszy na opiekuna np.: 7 ( to byl by nawet niezly uklad 7 pacjentow na jednego opiekuna) , na dodatek kazdy z jakimis swoimi chorob, problemami w poruszaniu sie, to czesto gesto owe 15 minut jest za malo. A one/oni maja po prostu wyrobic sie w tych 15 minutach. To ponoc bylo dla owej wypowiadajacej sie pani bardzo deprymujace.

      Kiedy zas mi przyszlo na chleb zarabiac w takowym przybytku, to pamietam, ze np.: jeden dzien w tygodniu byl dniem kapieli dla staruszkow. Ci pracownicy zwijali sie w tej robocie cala zmiane, aby tych swoich podopiecznych wszystkich wykapac. Kiedy zajeci byli kapaniem lub rozladowywaniem towaru z pampersami z potrzebnymi dla domu srodkami, to na posilkach nie mogli dopilnowac jak seniorzy jedza. Druga sprawa, ze bywali staruszkowie, ktorzy zamkneli buzie i koniec… nie szlo ich nakarmic. Pomimo ze starzy i pod opieka to niestety tez pokazuja swoja wole i czesto olew dla pracy ludzi wokol. Pamietam tez taka sytuacje, jak jedna z pracownic namawiala pensjonariuszke na spacer… byla piekna pogoda i ci staruszkowie co niektorzy wybywali na dwor posiedziec. Ci co sami nie mogli chodzic byli zabierami przez personel na spacerek. Byli tam tak zasiedziali ludzie, ze na nagabujacych ich na przejscie sie opiekunow patrzyli jak na najgorszych natretow. Sama wiem jak to jest, bo wlasnej mamy nie mozemy na wychodzenie z domu namowic. Ma takie dni, ze ona to swiat zdobedzie i Krakow i Makow obskoczy, ale jak szybko chec sie u niej pojawia na owe obskoczenie swiata tak tez szybko znika. Niestety , nie mozna nic na sile...ci ludzie nie sa ubezwlasnowolnieni.
      Nie kazdy starszy czlowiek bywa mily, niektorzy bywaja aroganccy.
      Ja stwierdzilam, ze to jednak nie jest praca dla mnie.
      Poza tym mowimy o swiecie starych ludzi absolutnie go nie znajac. Nie rozumiejac ich problemow, zlozonosci ich psychologii, chorob starczych…

      Ciezka , niewdzieczna to robota. Straszliwa rotacja w personelu. I tego personleu stanowczo w tego typu domach jest za malo. No chyba , ze istnieja takie domy wzorcowe, wtedy moze dziala wszystko jak w zegarku.

      Powiem ci jeszcze jedno Olu, ze sprawa zwiazana z oddaniem rodzica do domu starcow nie jest latwa w ocenie. Nie odwazylabym sie ludzi umieszczajacych tam swoich rodzicow oceniac niegatywnie.
      Kiedys dziewczyna opisywala jak jej mama zajmowala sie swoja mama. Zycie musialo byc ustawione pod babcie, kiedy babcia sie budzila uwazala, ze powinien budzic sie caly dom. Kiedy zmarla owa babcia , to pol roku po owej staruszce zwinela sie i ta, ktora sie nia opiekowala.
      Moja zas babcia opiekujaca sie dziadkiem chorujacym na demencje mawiala, ze smierci sie nie boi, bo dla niej bylby to odpoczynek, wybawienie. Pomagalismy wszyscy przy dziadku. Nie moglam tam byc calymi dniami bo studiowalam, ale i tak babcia byla najbardziej obciazona owa opieka. Dziadek potrafil nas wyganiac, bo zyczyl sobie tylko babci obok.
      To nie sa latwe tematy.
      Dlatego ja bym zostawila jakiekolwiek oceny. Krytyki, nakrecanie sie, ze Szwecja nie zapewnia standardow, albo jakichkolwiek inny kraj. W Polsce to chyba marzenie dla wielu, taka mozliwosc jaka maja Szwedzi lub inni z krajow zachodnioeuropejskich w zwiazku z tymi domami starcow.

      Usuń
  4. P.S. Ciekawy artykuł na BBC o szwedzkich domach opieki i "etycznych dylematach"

    https://www.bbc.com/news/world-europe-52704836

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie wiem, jak często tu zaglądasz, ale i tak coś napiszę.Nie, nie o domach opieki, nie o Gatesie, spiskach i szczepionkach, bo większość z tego to i tak fakenewsy. Brakuje w sieci i to bardzo, głosów ludzi, którzy tę chorobę przeszli. Nie siedzieli na kwarantannie i dłubali w nosie z nudów, tylko zachorowali i przeszli.To oni wiedzą naprawdę czym ta choroba jest i jak jest grozna.Tak się składa, że moi przyjaciele- małżeństwo w średnim wieku - zachorowali oboje. On lekarz zaraził się w pracy, żona od niego.Oboje bez jakichś chorób towarzyszacych.Zachorowali w domu, na kwarantannie. Cały czas bylismy w kontakcie telefonicznym. Nie było dobrze,ona ma kilka dni wyciętych z życiorysu, ale już jest lepiej- on, po kilku dniach trafił do szpitala jako niemal wrak człowieka i nadal tam przebywa, przy czym objawy u niego to cała paleta, na której kłopoty oddechowe nie należą do najważniejszych.Żadne z nich nie widzi analogii ze zwykłą grypą i oboje o rzekomo "wirusie staruszków" wyrażaja się więcej niż dosadnie.
    Byłbym ostrożny z wnioskami i optymizmem opartym na mętności statystyk.
    Miałem podobne spostrzeżenia jak Ty, do czasu gdy zetknąłem się z faktami, a nie medialnie przetworzoną narracją i statystykami.
    Ciekawe, że faktów, czyli relacji ozdrowieńców, jakos w necie nie widać.

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ahoj, kapitanie!
      zaglądam zaglądam, może nie co 5 minut, jak kiedyś, ale zawsze :)

      mimo wszystko pozostaje pytanie czy przy innych chorobach byśmy tak samo reagowali - co roku wiele tysięcy osób umiera w Szwecji na grypę, część bardzo ciężko ją przechodzi, takich relacji też powinniśmy słuchać w takim razie

      nie wiem czy jednostkowa opowieść może jednak być podstawą do tego, co się dzieje w związku z "pandemią", ale zgadzam się, że powinno się starać naświetlić pełny obraz sytuacji

      ale w Szwecji jest on naprawdę skomplikowany i bardzo zaburzony przez praktyki opieki nad osobami starszymi

      a co do optymizmu - nie wiem, czy można to tak nazwać, nie lekceważę tego wirusa, na pewno jest paskudny, ale uważam, że nie da się żyć non stop w strachu przed nim. "Kto się boi, umiera codziennie, kto nie - tylko raz" to cytat sędziego Falcone, bodajże, w trochę innym kontekście wypowiedziany, ale jednak dość uniwersalny.

      Pozdrawiam

      Usuń
  6. Cześć Olu
    wiesz, ja mam od dłuższego czasu nieodparte wrażenie, że jestem świadkiem jakiegoś globalnego soceksperymentu, ale muszę brać pod uwagę, że wrażenia z faktami wiele wspólnego nie mają;))I na prawdziwej pandemii i na "pandemii" można zrobić równie dobry interes, więc taka prosta polaryzacja jest ciut za prosta.
    Jakis tam obraz może dać statystyka porównawcza zgonów globalnie, wszystkich w danym kraju i okresie.
    Mało tego, ale coś tam jest.
    Popatrz na to przy okazji:
    https://twitter.com/Dan_Liszkiewicz/status/1267765404354719745
    A ja sie porozglądam za czymś więcej.
    Pozdrawiam;)

    OdpowiedzUsuń



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...