Takie rzeczy tylko w Polsce

Wpaść znienacka do dawno nie widzianej cioci i przegadać godziny, przy świeżych pączkach z różą i herbacie. Martwi się o córkę i to, że wnuki daleko mieszkają. Pyta o nas, jak moja praca, jak rodzina. Wiem, że mogę jej opowiedzieć co mnie naprawdę martwi. Wysłucha, pocieszy, zrozumie. Zaraz wszystkie zmartwienia o połowę mniejsze.
Mam kilka takich cioć  promieniu dwóch kilometrów od rodzinengo domu. Niektóre znają mnie od urodzenia. Takie ciocie tylko w Polsce.

Półkolonie sportowe na Olimpijskim. Pan Damian i Pani Marta od lat tak samo młodzi i pełni werwy, nie tracą inicjatywy i pamiętają o Kamyczku. Pierwszy raz trafił pod ich skrzydła jak miał 3,5 roku – nigdy wcześniej nie widziałam go tak zaaferowanego sportem. Teraz osłabła miłość do tenisa, ale Pan Damian okazał się świetnym kompanem do pływania, piłki nożnej („Mamo, czy wiesz, dlaczego Zlatan nie ma odbicia w lustrze?” – pyta mnie pierwszego dnia Kami – „Bo Zlatan jest tylko jeden!”) i badmintona. Potrafi załatwić rakietki specjalnie na życzenie Kamyczka i zostać po godzinach, żeby z nim pograć. Pomimo długich przerw w treningach, zawsze pamietają Kamyczka i to, co lubi. 
Tacy trenerzy tylko w Polsce.

Koncert w Narodowym Forum Muzyki - dwie godziny cudownej muzyki za kilkanaście złotych. Wiele koncertów każdego tygodnia, ciężko wybrać. Już zapomniałam jak to jest mieć kontakt z Kulturą. Nie wiem dlaczego, ale w tym moim zachodnim świecie bardzo trudno o to - albo ceny z kosmosu, albo bardzo mała ilość opcji, a przeważnie jedno i drugie. A może to tylko Malmo...? Nie wiem, nie mieszkałam nigdy w Wiedniu czy Paryżu.
Odżyłam w tym Sanatorium u Kosendiaka. 

Ale najdziwniejsze na koniec. Zajęcia w Altkom Akademii, dwa tygodnie temu. Pan instruktor najpierw mnie zaskoczył ultra-konserwatywnymi komentarzami, ilustrującymi przykłady z dziedziny SQLa. Mógł mówić o biznesie, dawał przykłady z życia. Ciekawe. Szwedzi by go zakapowali, że narzuca swoje poglądy. Potem dał nam Talmud za przykład dobrej dokumentacji błędów programistycznych – „trzeba dokumentować porażki i złe pomysły, żeby ich nie powtarzać – podobnie jak Talmud opisuje jak nie należy interpretować Starego Testamentu”. Tu prychnęłam ze śmiechu, ale nastawiłam uszy z jeszcze większym zainteresowaniem. No no no, mało kto zna Talmud. Na końcu kursu pan instruktor okazał się tradsem, który kocha liturgię, a w piątki pości w intencji Kościoła. Powiem szczerze, że nawet ja byłam zaskoczona. Powiedziałam mu, gdzie u nas jest msza trydencka, w czasie szkolenia akurat wypadał 2 luty, a szkolenie odbywało się koło wyspy Piasek...

Ale zaskoczyły mnie też moje reakcje. Najwyraźniej szwedzka polityczna poprawność mnie tak zmanipulowała, że czyjaś szczerość i autentyczność jest takim ogromnym otrzeźwieniem.

Takie rzeczy tylko w Polsce. Człowiek potrzebuje Polski, żeby zobaczyć świat we właściwej perspektywie.