Andrut z nutellą

Chyba na zasadzie kozy (tej co to trzeba kupić jak w mieszkaniu ciasno, żeby potem sprzedać i cieszyć się luzem - żydowski przedwojenny dowcip) wymyśliłam, że zrobimy DOMOWĄ NUTELLĘ.
Kami ostatnio męczył mnie o naleśnika z nutellą, na co niezmiennie odpowiadałam "dobrze, ale najpierw musimy zrobić nutellę, bo nie będziesz jadł tego kupnego syfu". Bo właśnie, postanowiłam zrobić detoks od wszelkich kupnych cukrów, tłuszczy trans i takich tam. A nutella - jak się okazuje - jest pełna tego "dobrodziejstwa".

Domowa też zawiera cukier, nie powiem, ale nie ma konserwantów, barwników ani innych E. Tylko tyle, co w dodawanej czekoladzie - lepiej więc wybrać "lepszą". Po prostu, jak się wysilać to z jak najlepszym skutkiem.

Przepis znalazłam dawno temu na blogu Crust and Dust, ale dopiero dziś zajęłam się produkcją. Kubuś zasnął na poranną dżemkę, Kami zajął się jedzeniem naleśnika z dżemem, a ja chyba nudziłam się.

Składniki:
1 2/3 szklanki orzechów laskowych (dałam 1 szkl. takich i 2/3 szklanki pecan - tak miałam)
1 3/4 szklanki pełnego mleka
7/8 szklanki mleka w proszku (to prawdziwe wyzwanie znaleźć ten składnik w szwedzkim supermarkecie! był na półce "do wypieków", jedna marka, oczywiście...)
3 łyżki miodu wielokwiatowego
szczypta soli
100 g czekolady gorzkiej
200 g czekolady mlecznej

1. W piekarniku uprażyć orzechy laskowe - ok. 5-8 min w 180C. Aż popękają skórki. Potem wyjąć je delikatnie z blachy do ścierki bawełnianej (rozłożyłam ścierkę na głębokim talerzu) i pocierać porzechami o siebie w tym tobołku. Uwaga, gorące. Czasem orzech lubi wypaść, nic to, Kami chętnie podniesie. Bo Kami bardzo się zainteresował moją aktywnością w kuchni, aż porzucił Bolka i Lolka!

2. W tym czasie zrobić miksturę mleczną: w garnuszku z grubym dnem zagotować mleko, mleko w proszku, miód, sól. Trzeba cały czas mieszać, inaczej się przypala. Po zagotowaniu zdjąć z ognia i ostudzić.

3. W kąpieli wodnej rozpuścić czekolady.

4. Zmielić orzechy na "gęstą płynną masę o jednolitej konsystencji". Mój młynek nie jest zbyt mocny (za 70 złotych, z saturna) i tylko pecany mieliły się na masę. Laskowe gorzej, ale jakoś dałam radę.

5. W misce wymieszać orzechy z czekoladą. Dodać masę mleczną i wymieszać dobrze.

GOTOWE!

Nutella wydaje się rzadka, ale szybko gęstnieje. Ilość to około 2 słoiki. Smak - cudowny!!! jak "prawdziwej" nutelli, ale LEPSZY!!

Ale to nic. Przypomniałam sobie, ze przepis mówił, że taka nutella wytrzymuje około tygodnia. Wiadomo, nie ma konserwantów. Jakimś kątem świadomości przywołałam leżące w szafce wafle domowe, kupione dawno temu dla "pischingera kajmakowego". W naszym domu mówiło się na to andrut. Nie wiem dlaczego. Był to bardzo popularny deser, jakoś w latach osiemdziesiątych - babcia robiła z masą kakaową, taką maślaną, a potem właśnie z nutellą.

Pomyślałam, że mój nie-idealnie-aksamitny krem idealnie nada sie do przełożenia wafli.

No to przełożyłam.

Kami cały czas dzielnie asystował. Szczególnie zainteresowały go odkrawane brzegi wafli. Jako że leżały z pół roku w szafce lekko się obszczerbiły. Kami zrobił z nich swój andrut i włożył do lodówki, "żeby wystygł, mamo".

A na koniec zmartwił się co zrobimy z tymi najmniejszymi kawałkami. I tu pomysłowy mamamir wymyślił kulki z nutelli. Pokruszyliśmy wszystko na drobniutkie okruszki, dodaliśmy 2-3 łyżeczki nutelli i uformowałam kulki. "O, to takie jak robiliśmy w przedszkolu".

Synu... żartujesz chyba.,.. w przedszkolu nie mieliście nutelli domowej roboty!!!

Jak tylko skończyliśmy obudził się Kubuś i życie wróciło do normy. Kupa, karmienie, ćwiczenia na macie. Najgorzej to nudzić się całymi dniami, nie?