Strzał w stopę

Pamiętam pana Zbyszka z czasów dzieciństwa i harcerstwa. "Tato Aśki", zawsze miły i uśmiechnięty. Chętnie pomagał w organizowaniu obozów harcerskich - woził nam sprzęt i pomagał w rozładunku. Był najfajniejszym z ojców, prawie kumplem. Pracował wtedy w transporcie, to znaczy miał lawetę i przywoził używane samochody z Niemiec. Radził sobie jak mógł, choć przy tej pracy nie zawsze się ma miesieczną wypłatę. Ale emerytury już nie. Nie wiem co dokładnie się stało, bo już nie mieszkałam w domu rodzinnym, ale w pewnej chwili wyprowadził się z domu sąsiadów i zaczął pić. Rzadko go widywałam.

W okolicach Bożego Narodzenia 2006 roku był pijany i zaczepiał jakichś ludzi w autobusie, w tym kobietę i jej syna, która potem zadzwoniła do swojego męża. Miał pecha i trafił na niewłaściwego człowieka. Młodego prężnego polityka, byłego dżudokę, który - w swojej wersji wydarzeń - "odruchowo" wdał się w walkę w obronie swojej rodziny i pobił człowieka do nieprzytomności. Odruchowo też nei wezwał pogotowia, które przyjechało o wiele za późno. Pacjent zmarł. Miał 56 lat.

Owym politykiem był Dawid Jackiewicz.

Po jakimś czasie śledztwo umorzono. Nawet nie było świadków rzekomego zaczepiania żony Jackiewicz przez pana Zbyszka.

Oficjalnie jest czysty, syn cieszy się, że "tata zmiksował żula" i jest z niego dumny. Ale polityk żali się, że ludzie do dziś mówią do niego "Ty morderco", że tak wielu nie pogodziło się z wyrokiem sądu.

Ja tak do niego nie mówię, bo go nie znam. Ale myślę tylko w tych kategoriach.

Historię tego wydarzenia - szkieletu w szafie Jackiewicza - opisał niusłik, któego zwykle nie linkuję i w zasadzie nie czytam. Ale akurat taką wersję historii poznałam z ust Aśki i jej mamy, naszych sąsiadek, od samego początku ją śledziłam, więc polecę moim czytelnikom. Wtedy nie wierzyłam, że Jackiewicz się tak zgrabnie wywinął.

A teraz został Ministrem Skarbu nowego rządu PIS.

Pewnie wszyscy myślą, że to Macierewicz jest tą czarną owcą rządu. Nawet jeśli głosowali na PIS, jak ja, są pewnie zawiedzeni akurat tym wyborem. Że niedyplomatyczny itede. Ja się z tego wyboru bardzo cieszę, bo uważam pana Macierewicza za męczennika w walce o prawo i sprawiedliwość (sic!) w naszym kraju, i mam nadzieję, że opinia publiczna go zrehabilituje - bo został zaszczuty w ohydny sposób.

 Ale Jackiewiczem to strzelili sobie w stopę w moich oczach.

Tak, daję kredyt zaufania nowej premier i nowemu parlamentowi, nie będę od pierwszego dnia ich rozliczać z obietnic. Wiem, że czasem wybór jakiegoś nazwiska jest podyktowany tylko i wyłącznie kompromisem politycznym. Ale są granice kompromisu. Tą granicą jest morderstwo.




ciekawy link w tej sprawie:
http://beem.deep.salon24.pl/482028,jak-dlugo-tolerowane-beda-klamstwa-i-pomowienia-rr-k