O zaścianku i szerokim świecie

Wygląda na to, że Estonia to kraj bardzo zdrowy moralnie. Znalazłam dzisiaj bardzo ciekawy wywiad z prawnikiem, który zainicjował referendum w sprawie redefinicji małżeństwa. Oczywiście oburzenie w mediach. I wśród stronników homolobby, oczywiście.

Ale pan prawnik ma bardzo ciekawe argumenty. Otóż obserwacje krajów, w krórych dopuszczono "małżeństwa homoseksualne", takie jak Szwecja, pokazują, że mniej niż 1% homoseksualistów wchodzi w takie związki. Wiemy z innych źródeł, że one są nietrwałe, że homoseksualny styl życia to bynajmniej nie wierność - niektóre badania mówią nawet o 500 partnerach w życiu, o ile pamiętam. Czytałam też niedawno, że dorosłe dzieci homoseksualistów coraz głośniej mówią o swoim trudnym dzieciństwie spowodowanym, między innymi, przez skrzywione życie seksualne "rodziców", a dzisiaj wpolityce.pl opublikowało artykuł o kolejnych badaniach konsekwencji takiego dorastania. Niemniej jednak zostawmy na razie temat dzieci, skupmy się na zasadniczym problemie. O CO NAPRAWDĘ CHODZI. Zachęcam do obejrzenia filmu.

Można go podsumować następująco: nieprawdą jest wołanie o demokrację, tolerancję i prawa człowieka (że to wykrzywienie tychże pojęć to inna sprawa) - chodzi tak naprawdę o zaakceptowanie homoseksualnego stylu życia. O przestanie nazywania go grzechem. O porzucenie moralności chrześcijańskiej raz na zawsze. Od odrzucenie Biblii.

W Szwecji indoktrynacja udała się w zupełności, człowiek podnoszący publicznie takie kwestie moralne zostałby dosłownie zlinczowany.

A przecież to kochanie grzesznika zupełnie nie wyklucza potępiania grzechu. Krętaczowi* udało się znowu okłamać człowieka! W sumie nie pierwszy i nie ostatni raz, jest wszak ojcem kłamstwa.

Kardynał Fulton Sheen bardzo celnie rozprawił się z definicją tolerancji i powinniśmy ją wykuć na pamięć:

Żaden temat nie wywołuje w umyśle przeciętnego człowieka takiego zamętu, jak temat tolerancji i nietolerancji. Tolerancja postrzegana jest zawsze jako coś pożądanego, gdyż traktuje się ją jako synonim szerokich horyzontów intelektualnych. Nietolerancja postrzegana jest zawsze jako coś niepożądanego, gdyż traktuje się ją jako synonim zaściankowości. Nie jest to prawdą, gdyż tolerancja i nietolerancja odnoszą się do dwóch zupełnie różnych spraw. Tolerancja odnosi się wyłącznie do osób, lecz nigdy do zasad. Nietolerancja odnosi się wyłącznie do zasad, lecz nigdy do osób. Musimy być tolerancyjni wobec osób, gdyż są one ludźmi; musimy być nietolerancyjni w odniesieniu do zasad, gdyż pochodzą one od Boga. Musimy być tolerancyjni wobec tych, którzy błądzą, gdyż ich ignorancja mogła sprowadzić ich na manowce, lecz musimy być nietolerancyjni wobec błędu, gdyż to Bóg jest autorem Prawdy, a nie my. Dlatego Kościół w swojej historii zawsze przyjmował skruszonego heretyka do swojego skarbca dusz, lecz nigdy nie przyjmował jego herezji do skarbca swojej mądrości.

Źródło: "The Curse of Broadmindedness", fragment książki pt: "Moods and Truths", 1932r., strona nieznana

* Krętacz to postać "wujka szatana" w powieści C.S. Lewisa "Listy starego diabła do młodego".