W naszych ciemnościach...

Uwielbiam adwent w Szwecji. "Nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło". To o Szwecji chyba napisano ;) Listopadowe ciemności są przygnębiające, jest zimno i mokro, no BUKA. W tym roku nie było źle, przyznam, ale pod koniec zaczęło się robić całkiem jak w "Listopadzie w dolinie Muminków": słota i wichura.

I przychodzi początek grudnia. Nawet media określają ten dzień "första advent" czyli "pierwsza niedziela adwentu". Po prostu każdy wie, że teraz zaczyna się nowy okres.

W każdym sklepie dekoracje, świeczniki na 4 świece, świeczniki i lampki na okna. Stojące lub wiszące (ponoć w starych domach zawsze nad oknem jest kontakt), różne materiały i kształty, ale wyróżnia się ljustake (świecznik trójkątny) i gwiazda. Jakby z Betlejem...

Piękna ta tradycja z przyozdabianiem okien. Może kiedyś przyjmie się w Polsce, warto te dobre tradycje też przejmować. Jak widać nie ja jedna tak myślę, znalazłam niedawno ciekawy blog, może czegoś się dowiem o Szwecji :)

Zauważyłam, że w Polsce i większości zachodniego świata adwent kręci się wokół jedzenia na wigilię (już teraz kup szynkę czy grzyby! promocja!!! już pieczemy pierniki, musza zmięknąć!) i prezentów bożonarodzeniowych. Tu oczywiście też, ale bardzo silna jest ta tradycja ADWENTU, czyli CZEKANIA. Co tydzień zapalamy kolejną świeczkę. Organizujemy adwentowe koncerty i przedstawienia. Nie śpiewamy jeszcze kolęd. Dopiero przygotowujemy się przecież na Boże Narodzenie.

Niestety, wraz z "postępem" dochodzi do patologii z tym związanych. Pisałam rok temu już - szkoły mogą obchodzić adwent, robić spotkanie w kościele, ale nie wolno im wspomnieć imienia Jezus. Widać, że tylko o komercję i światełka chodzi, że feminizm i polityczna poprawność wyprały ludziom mózgi. O tym też będzie, oddzielnie, bo mam coś do napisania na ten temat.

Mimo wszystko, jeśli w duszy człowiek czeka, to takie światełka i klimat bardzo pomagają. I za to jestem wdzieczna Szwecji. Że wychodzę wieczorem z domu i wszystkie okna mrugają. Jest nadzieja! Światło, nawet najmniejsze, zawsze pokonuje ciemność. Nawet bezmyślne lampeczki powodują drżenie duszy prawdziwie czekającej na Spotkanie.

Nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło prawdziwe Światło, jestem o tym przekonana.

Wracamy do domu z przedszkola.

- Patrz, Kami, jak ładnie, tyle swiatełek w oknach
- Tak i teraz przyjdzie Mikołaj.
- No jeszcze nie dzisiaj.

- Tak, wiem, dopiero szóstego OGRUDNIA.

Niech mu gwiazdka przyświeca :P